Voornemens 2010

Een van de voornemens die ik elk jaar weer heb, is om mijn bureau en werkplek op te ruimen. Sommigen zeggen dat je bureau en werkplek een afspiegeling zijn van je geest. Als dat zo is, zou het in mijn geest een drukte van belang moeten zijn. Dat ervaar ik niet zo. Iets meer leegte op mijn werkplek wil ik wel. Dus vandaar.

Als eerste ben ik een enorme stapel ‘belangrijk genoeg om te bewaren’ te lijf gegaan. Een aantal jaren geleden vond ik deze stukken de moeite waard om te bewaren. Nu is de stapel geheel in de papierbak of versnipperaar verdwenen. Dat ruimt lekker op.

De stapel bestond uit rapporten, onderzoeken, adviezen over (in willekeurige volgorde) leiderschapsontwikkeling, competentiemanagement, cultuurverandering, medewerkerstevredenheid, project- en programmamanagement, een resultaatgerichte overheid, communicatie en samenwerking, empowerment, resultaatgerichte sturing. Een eindeloze rij van begrippen uit organisatieland die, gelet op de omvang van de verschillende stukken, heel wat werk (en omzet) voor sommigen hebben opgeleverd en heel wat andere mensen juist van hun werk hebben gehouden. Want al die stukken zijn natuurlijk ooit gelezen, besproken, er is over vergaderd en er moesten besluiten over genomen worden.

De tragiek hiervan is dat mensen proberen veranderingen programmatisch, meetbaar, tastbaar en stuurbaar te maken om daarmee een gewenst resultaat te bewerkstelligen. Ik geloof niet (meer) dat het zo werkt. Hoe werkt het dan?

Ik denk dat er in organisaties, net zoals elders, heel veel verschillende realiteiten naast en door elkaar bestaan. Interessant vind ik de vraag of en hoe we die verschillende realiteiten met elkaar verbinden? En wat de effecten zijn, van niet verbinden en van wel verbinden?

Ik denk dat dit voor ieder mens een persoonlijke zoektocht betekent met vallen en opstaan.

Daarover wil ik de komende tijd op deze plek enkele gedachten delen. Die van u zijn ook van harte welkom.