Houden van wat is

De wereld kent tal van moeilijkheden en onrechtvaardigheden. Ben jij iemand die zich daar – met de beste bedoelingen – verdrietig over voelt of boos over maakt?

Het eerste boek van Byron Katie heet ‘Loving what is‘: houden van wat is. Soms maken mensen de interpretatie dat ze dan moeilijkheden en onrechtvaardigheden zouden moeten accepteren. Niets is minder waar.

Natuurlijk kun je proberen dingen te veranderen als ze niet gaan zoals jij ze graag hebben wilt. Als dat lukt, mooi! Als dat niet lukt, wat in veel gevallen zal gebeuren, klaag niet en maak jezelf er niet door van streek. De realiteit is dat er moeilijkheden en onrechtvaardigheden zijn.

Wijsheid en helderheid zijn synoniem met het loslaten van elk ‘móeten’. Houd op te eisen dat er rechtvaardigheid móet bestaan. Als je het belangrijk vindt dat er rechtvaardigheid is, laat zelf een levend voorbeeld zien.

En terwijl ik deze zinnen schrijf, schieten mij een paar voorbeelden te binnen – van die gewone en dagelijkse akkefietjes – waarin ik zelf niet rechtvaardig handelde. Bijvoorbeeld door een oordeel over iemand te hebben alleen op basis van een eerste indruk. Een wijd verbreid begin van onrechtvaardigheid. Verbeter de wereld en waar begin jij?

De omgeving van de mens is zijn medemens

‘De omgeving van de mens is zijn medemens’.

Een prachtige dichtregel van Jules Deelder. En zo toepasselijk op deze avond, een paar minuten voordat de stembureaus dichtgaan en straks de eerste verkiezingsuitslagen binnenkomen.

Een mooie regel om morgen mee op te staan en naar de realiteit te kijken: mijn omgeving is mijn medemens. Wie het ook is.

Leiding geven met hart en ziel

Onlangs logeerde ik een paar dagen in Montali Country House. Dit vegetarische hotel-restaurant in Umbria had ik vorig jaar ontdekt via hun fantastische kookboek ‘Vegeterranean’. Na diverse gerechten zelf te hebben geprobeerd, wilde ik nu wel eens bij de meesters gaan kijken én proeven: chefkok Malu Simoes en haar man Alberto Musacchio.

Het is een onvergetelijke ervaring geworden. Om meerdere redenen. De plek waar Montali Country House ligt, is wonderschoon: ver weg van drukte en afleiding, midden in de natuur en met uitzicht op Lago di Trasimeno. Het viergangen-menu dat Malu met haar team dagelijks urenlang voorbereidt, is van een ongekende kwaliteit en creativiteit. De privékookles die ik geheel onverwacht van topkok Malu kreeg en wat de meeste indruk op me maakte, de manier van leiding geven van Malu.

Zij geeft dagelijks leiding aan een internationaal team, uiteraard duidelijk en hiërarchisch georganiseerd zoals dat gaat in een topkeuken. Het bijzondere van Malu’s leiderschap is dat zij onbetwistbaar de baas is en nooit de baas speelt. Ze is ontspannen, liefdevol en ze heeft een groot gevoel voor humor. Helder in haar communicatie, opbouwend en nooit aanvallend. Ze behandelt iedereen in haar team met respect. En dat terwijl culinaire topprestaties worden geleverd onder tijdsdruk en natuurlijk onder druk die verwachtingen van verwende en kritische gasten opleveren.

Hoe vaak horen we niet dat “je stress nodig hebt om topprestaties te kunnen leveren”? Malu Simoes is voor mij een bewijs dat dit een fabeltje is. Passie, oprechtheid en liefde zijn de ingrediënten van leiderschap dat mensen inspireert tot topprestaties.

Voornemens 2010

Een van de voornemens die ik elk jaar weer heb, is om mijn bureau en werkplek op te ruimen. Sommigen zeggen dat je bureau en werkplek een afspiegeling zijn van je geest. Als dat zo is, zou het in mijn geest een drukte van belang moeten zijn. Dat ervaar ik niet zo. Iets meer leegte op mijn werkplek wil ik wel. Dus vandaar.

 

Als eerste ben ik een enorme stapel ‘belangrijk genoeg om te bewaren’ te lijf gegaan. Een aantal jaren geleden vond ik deze stukken de moeite waard om te bewaren. Nu is de stapel geheel in de papierbak of versnipperaar verdwenen. Dat ruimt lekker op.

De stapel bestond uit rapporten, onderzoeken, adviezen over (in willekeurige volgorde) leiderschapsontwikkeling, competentiemanagement, cultuurverandering, medewerkerstevredenheid, project- en programmamanagement, een resultaatgerichte overheid, communicatie en samenwerking, empowerment, resultaatgerichte sturing. Een eindeloze rij van begrippen uit organisatieland die, gelet op de omvang van de verschillende stukken, heel wat werk (en omzet) voor sommigen hebben opgeleverd en heel wat andere mensen juist van hun werk hebben gehouden. Want al die stukken zijn natuurlijk ooit gelezen, besproken, er is over vergaderd en er moesten besluiten over genomen worden.

De tragiek hiervan is dat mensen proberen veranderingen programmatisch, meetbaar, tastbaar en stuurbaar te maken om daarmee een gewenst resultaat te bewerkstelligen. Ik geloof niet (meer) dat het zo werkt. Hoe werkt het dan?

Ik denk dat er in organisaties, net zoals elders, heel veel verschillende realiteiten naast en door elkaar bestaan. Interessant vind ik de vraag of en hoe we die verschillende realiteiten met elkaar verbinden? En wat de effecten zijn, van niet verbinden en van wel verbinden?

Ik denk dat dit voor ieder mens een persoonlijke zoektocht betekent met vallen en opstaan.

Daarover wil ik de komende tijd op deze plek enkele gedachten delen. Die van u zijn ook van harte welkom.

De persoon van de adviseur

Kwaliteiten die ertoe doen in elke adviesrelatie, zijn waarnemen en interpreteren, het nut van ergernis, contact maken, inzicht in jezelf, verantwoordelijkheid en het waarderen van verschillen. Hierover gaat KLIK, een nieuw boek van Margreet van Persie, Eveline Eijkhout en Casper van Riet dat in september 2007 bij Kluwer verschijnt.

 

KLIK, een persoonlijke benadering van adviesvaardigheden, is een boek dat geen boek is. Althans geen ‘van-kaft-tot-kaft’-boek. Het is helemaal in de geest van deze tijd een zapboek geworden. Er is geen begin en geen eind. Je kunt overal starten met lezen en ook overal weer ophouden. Er is wel een rode draad en er zijn thema’s. De rode draad is hoe ik als (communicatie)adviseur de klik met anderen maak. Het boek gaat over ‘ik’. Over mij dus, op het moment dat ik de ‘klik’maak met anderen en me zo verder kan ontwikkelen.

 

De onderwerpen die in dit boek zijn uitgewerkt, zijn onze eigen thema’s. Het zijn de thema’s waarvan wij de ervaring hebben dat ze ertoe doen in het functioneren als (communicatie)professional. Het gaat om waarnemen en interpreteren, het nut van ergernis, contact maken, inzicht in jezelf, luisteren, verantwoordelijkheid en het waarderen van verschillen.

 

Vanaf september in de boekhandel: KLIK, een persoonlijke benadering van adviesvaardigheden, uitgever Kluwer, Alphen aan den Rijn.

Innerlijke klimaatverandering

Ons rationeel-wetenschappelijk wereldbeeld heeft zijn beperkingen. Er is verbinding nodig met andere kenwijzen en ervaringen, van spirituele aard.

 

In de NRC van 7-7-7 staat een inspirerend artikel van Annick de Witt van Stichting wAarde. Zij betoogt dat het tijd is voor een innerlijke klimaatverandering om de milieuproblemen als gevolg van een rationeel-wetenschappelijk wereldbeeld te lijf te gaan. Materialisme en consumentisme leiden tot externe schade en innerlijke leegte.

Veel Nederlanders, zo schrijft het Sociaal en Cultureel Planbureau, zijn ‘spirituele nomaden’geworden op zoek naar persoonlijke groei, zingeving en spiritualiteit.

Ik gebruik niet graag de woorden ‘spiritueel’of ‘spiritualiteit’, omdat het vaak blijkt te gaan om allerlei zaken die zich voltrekken buiten het leven van alledag. Ik vind het uitdagend én moeilijk om in het dagelijks werk en leven invulling te geven aan spiritualiteit: niet zweverig, concreet en praktisch.

De Witt zegt het als volgt: “De beeldvorming rond spiritualiteit is getraumatiseerd door ‘goeroes’die met hun volgelingen in bed doken, en door dolende individuen die de emotionele grillen van hun ‘innerlijke kind’belangrijker vonden dan de grenzen van een ander.”Zij pleit voor het integreren van twee kenwijzen die momenteel tot twee volstrekt gescheiden werelden leiden, vaak ook in onszelf: de kenwijze van een rationeel-wetenschappelijk wereldbeeld en kenwijzen gebaseerd op subjectieve beleving en het voelende hart.

Lees het volledige artikel:

We moeten ons wereldbeeld kantelen: het is tijd voor een innerlijke klimaatverandering.

The Work of Byron Katie

Geloof je (soms) alles wat je denkt? Leef je (soms) in je eigen waarheid? Via de vier vragen en de omkering van The Work kun je de werkelijkheid gaan zien.

 

Van 13-15 juli 2007 is Byron Katie weer in Amsterdam. Je kunt je aanmelden via haar website.

Voor het eerst hoorde ik de naam Byron Katie tijdens mijn opleiding tot organisatieadviseur. Nieuwsgierig geworden, kocht ik haar boek ‘Vier vragen die je leven veranderen’. Het bleef jaren ongelezen in mijn boekenkast staan. Alleen al bij het omslag voelde ik weerstand.

byron-katieDe vrouw op de cover vond ik glamorous, de inhoud leek me oppervlakkig en typisch Amerikaans. Bovendien stoorde mij het overvloedig gebruik van kooswoordjes als lieverd en schatje die ik in één oogopslag overal in de tekst zag staan.

 

In 2005 verkeerde ik in een heroriëntatie op mijn werk die gepaard ging met onzekerheid en verwarring. Een cursus, coaching, praten met vrienden, niets hielp. Mijn verwarring hield aan. Ik kende enkele mensen die veelvuldig met The Work werken. Over hen voelde ik me gereserveerd: allemaal volgers van een goeroe, was mijn gedachte. En het laatste wat ik wil natuurlijk, is achter een goeroe aanlopen.

 

Op een dag besloot ik het werkblad te downloaden (worksheet) en in te vullen op de persoon en de situatie die ik verantwoordelijk hield voor mijn verwarring. En daarmee begon ik The Work te doen. Het resultaat was verbluffend: diep van binnen voelde ik iets veranderen waardoor ik ruimte ging ervaren.

Het was het begin van mijn werk met The Work. In 2006 heb ik bij Janaki van den Brink de opleiding ‘The Working Coach’ gevolgd. In juli 2006 nam ik deel aan de Amsterdam-sessies van Byron Katie en zag ik haar voor het eerst in werkelijkheid. En ik ontdekte dat er geen goeroe was, alleen de goeroe die ik in mijn gedachtewereld had geconstrueerd.

 

Herken jij ook hoe we soms verhalen in ons hoofd afdraaien die niets met de werkelijkheid te maken hebben en alleen vol zitten met onze eigen waarheid?

 

Deze zomer volg ik ‘The School for The Work’met Byron Katie in het Duitse Bad Neuenahr van 27 juli tot 6 augustus. Over mijn ervaringen in The School zal ik later deze zomer schrijven.