Wens 2017
Toen we alleen nog maar radio en televisie hadden, ontvingen we een beperkt aantal kerst- en nieuwjaarswensen. Van de paus, de koningin, een dominee, Wim Kan, dat was het wel zo’n beetje. Nu krijgen we via social media ontelbare wensen en wijsheden. Zo wenst iedereen iedereen veel geluk.
Het echte leven
Natuurlijk weten we allemaal dat je voor het echte leven niet op social media moet zijn. Het echte leven is recht voor je neus op de plek waar je je bevindt en met wie je je verbindt. In het echte leven zijn er fijne momenten, zelfs momenten van geluk. En er is ook verdriet. Om een vriendin die gestorven is. Om een vriendin die dit jaar vermoedelijk niet zal vol maken. Om vrienden die uit elkaar gaan. Om een dierbare klant van wie de partner ernstig ziek is. Om een lief familielid met een kwakkelende gezondheid. En in het echte leven zijn er natuurlijk ook niet te beantwoorden vragen. Wat zal zich in 2017 ontvouwen? Voor mezelf, voor de mensen van wie ik houd, voor de omgeving waar ik woon, voor de wereld?
Het onbegrijpelijke leven
Een bekende uitspraak luidt: “Het leven kan alleen achterwaarts begrepen worden, maar het moet voorwaarts worden geleefd”. En bij dat achterwaarts begrijpen heb ik grote vraagtekens. Als ik kijk naar de gebeurtenissen in het afgelopen jaar in mijn eigen kleine leefwereld valt daar niet zoveel van te begrijpen. Het zijn gebeurtenissen zonder specifieke reden of oorzaak. Misschien is dat wel per definitie niet te bevatten voor onze geest, die alles zo graag wil begrijpen. Herman Finkers heeft het naar aanleiding van zijn Gregoriaanse Missa in Mysterium over het onbegrijpelijke mysterie van het leven. Wat wij doorgaans ‘het goede’ en ‘het kwade’ noemen, lijken er allemaal deel van uit te maken. Een onbegrijpelijk mysterie.
Stap voor stap
Hoe zit het dan met voorwaarts leven? In een soms verwarrend en altijd onzeker mysterie heb ik niet zoveel aan een goed bedoelde ‘veel geluk’-wens. Van een dierbare klant die een groot persoonlijk verlies heeft meegemaakt, heb ik geleerd om het leven ‘stap voor stap’ te leven. Niet wetend, niet alleen maar achterom kijkend en evenmin alleen maar vooruit kijkend, wel bewust bij iedere stap. Waar ben ik nu, wat brengt het leven mij nu en hoe verhoud ik me daartoe? Geregeld zeggen we tegen elkaar: “Stap voor stap”. Een wens voor het echte leven in 2017.