Ik voel dat hij niet goed is in zijn aarding

Woensdag 28 mei in de trein van Amsterdam naar Den Haag registreer ik het volgende.

Een mobiele telefoon rinkelt in de rustige coupé. Er volgt een gesprek waarbij de reizigers enkele minuten hun medereiziger alleen instemmend horen hummen, een paar maal ‘ja’ zeggen in diverse intonaties en vervolgens OK. Daarna neemt zij het woord en ogenblikkelijk begrijpen wij, medereizigers, dat hier een coach aan het woord is. Ze is bereid om ene Brendan te gaan begeleiden, als hij dat tenminste zelf ook wil. De andere kant van de lijn wil het zeker, dat blijkt uit de reacties van de coach die wij luid en duidelijk op de voet kunnen volgen. Het lijkt de baas te zijn die vindt dat Brendan een coach nodig heeft. De coach wil ook wel en constateert na weer een lang verhaal van de andere kant: “Uit wat je vertelt, voel ik dat hij (Brendan) niet goed is in zijn aarding.”

Deze zin besluit ik meteen op te schrijven (van lezen kwam toch al niets meer tijdens dit fascinerende gesprek).

Sommige coaches zijn wonderbaarlijke mensen met magische vermogens die kunnen voelen wat er aan de hand is met een voor hen onbekende medewerker.

Meteen krijg ik zin om het op te nemen voor Brendan. Er zal maar zo over je gesproken worden …