Leiderschap: kwestie van samenwerken
Leiderschap, meer een kwestie van samenwerken dan van anderen de weg wijzen.
Dat is misschien wel het belangrijkste inzicht dat een aantal talentvolle studenten het afgelopen jaar heeft opgedaan in een masteropleiding voor ‘jonge leiders’ aan de Universiteit van Utrecht.
Ze waren geselecteerd op hun kwaliteiten, waaronder ‘natuurlijke leiderschapskwaliteiten’ als het voortouw nemen in een groep, beschikken over een helikopterview, kunnen analyseren en luisteren. Gaandeweg bleken die natuurlijke leiderschapskwaliteiten lang niet altijd van belang. Leiderschap is veel meer een kwestie van samenwerken. Zelfkennis, het kunnen overbruggen van disciplines, zelfvertrouwen, mensen met andere talenten om je heen verzamelen en op hen durven vertrouwen, dat alles blijkt er veel meer toe te doen.
“Ik denk dat het begrip ‘leider’ vaak gezien wordt als een positie ten opzichte van anderen, terwijl ik het meer ben gaan zien als ‘persoonlijk leiderschap’: verantwoordelijkheid nemen voor je persoonlijke ontwikkeling,” zegt een van de studenten in Trouw. “Als ik mezelf ken en weet hoe ik anderen kan aanvullen en andersom, word ik beter in wat ik doe.” Een ander: “Gedeeld leiderschap is het ultieme leiderschap.”
Wat een fantastische inzichten om daarmee aan een leidinggevende carrière te beginnen. En een ander voegt er in alle bescheidenheid aan toe: “Wij zijn niet direct de nieuwe groep leidinggevenden van Nederland.”
Bescheidenheid prima en ik zou het heel jammer vinden als zij geen leiding zouden gaan geven. Met hun ervaringen en inzichten zijn ze juist waardevol voor de noodzakelijke vernieuwing van leiderschap. Ego-leiderschap dat zogenaamd anderen de weg wijst, is echt uit de tijd. Ik verheug me op hun komst.
